Laureatka tegorocznej nagrody Spirit of Jan Karski Award, Maria Kalesnikava
Tegoroczną laureatką Spirit of Jan Karski Award jest Maria Kalesnikava. Laureatami nagrody Karski2020 zostali: Tomasz Głażewski, Aleksandra Wiśniewska i Urszula Woźniak.
Spirit of Jan Karski Award
Maria Kalesnikava (ur. 24 kwietnia 1982 r. w Mińsku) ukończyła Białoruską Akademię Muzyczną na kierunkach dyrygentura oraz gra na flecie. Od siedemnastego roku życia grała w mińskiej operze, a po ukończeniu studiów uczyła w szkołach muzyki. W 2007 r. podjęła naukę w Wyższej Szkole Muzycznej w Stuttgarcie i zamieszkała w Niemczech, gdzie rozwijała swoją karierę artystyczną, zyskując uznanie jako utalentowana dyrygentka i flecistka. Od 2016 r. występowała również na Białorusi – organizowała tam m.in. koncerty i inne niezależne wydarzenia kulturalne, w tym popularne „Lekcje muzyki dla dorosłych”. Po powrocie na Białoruś została dyrektorką artystyczną mińskiego hubu kulturalnego OK16.
W r. 2018 poznała Wiktara Babarykę, mecenasa sztuki a zarazem prezesa Biełgazprombanku. Zainicjowana wówczas współpraca w obszarze kultury przerodziła się w przyjaźń i zaufanie, a przekonanie o konieczności zmian miało skłonić Kalesnikavą do wsparcia jego kampanii prezydenckiej w wyborach w 2020 r. Po aresztowaniu Babaryki i jego syna Eduarda w czerwcu 2020 r. Kalesnikava de facto została szefową sztabu kandydata. Po odmowie jego rejestracji przez Centralną Komisję Wyborczą była jedną z kluczowych osób, które doprowadziły do połączenia trzech sztabów cieszących się największą popularnością kontrkandydatów Alaksandra Łukaszenki: Wiktara Babaryki, Waleryja Capkały (żaden z nich nie został zarejestrowany) oraz uczestniczącej w wyborach Swiatłany Cichanouskiej. Mimo braku doświadczenia politycznego Kalesnikawa stała się główną organizatorką kampanii wyborczej Cichanouskiej. Po sfałszowanych i dramatycznych w skutkach wyborach prezydenckich 9 sierpnia 2020 r. została jedyną liderką opozycji, która nie opuściła Białorusi (Cichanouska opuściła kraj dzień po wyborach). Kalesnikava brała udział w masowych demonstracjach ulicznych przeciwko rządom Łukaszenki, co dodatkowo wzmocniło jej popularność w społeczeństwie. Szczególne uznanie wzbudziła w białoruskim środowisku feministycznym, postrzegającym jej działalność jako przykład aktywnej postawy niezależnej kobiety, osiągającej sukces pomimo patriarchalnej mentalności większości społeczeństwa.
Kalesnikava weszła również w skład prezydium utworzonej w sierpniu Rady Koordynacyjnej ds. Pokojowego Przekazania Władzy, która podejmowała próby nawiązania dialogu z białoruskim reżimem. 31 sierpnia, wobec postępującego paraliżu tego gremium, w opublikowanym w sieci materiale wideo (nagranym wraz z Babaryką jeszcze przed jego aresztowaniem) ogłosiła zamiar utworzenia nowej partii politycznej Razem, opartej na środowisku skupionym wokół tego kandydata. Była to inicjatywa zmierzająca do podjęcie samodzielnej próby zagospodarowania bezprecedensowego oporu społecznego wobec dalszych rządów Łukaszenki. Aktywność polityczną Kalesnikavej przerwało jej zatrzymanie 7 września przez funkcjonariuszy KGB, którzy w ramach szerokich represji wobec liderów ruchu protestu usiłowali wymusić na niej wyjazd na Ukrainę. Kalesnikava udaremniła jednak ten plan, niszcząc demonstracyjnie na przejściu granicznym swój paszport, co wzmocniło jej wizerunek bezkompromisowej przeciwniczki reżimu. W rezultacie znalazła się w areszcie pod zarzutem publicznego wzywania do przejęcia władzy i siłowego obalenia ładu konstytucyjnego Republiki Białorusi, co jest zagrożone karą do trzech lat pozbawienia wolności. Kalesnikava została uznana przez białoruskich obrońców praw człowieka za kolejnego więźnia politycznego (obecnie jest ich 169) i – podobnie jak pozostali aresztowani – wciąż czeka na rozprawę sądową, a wszystkie wnioski jej adwokatów o zwolnienie za kaucją są odrzucane. Wynika to w dużej mierze z niezłomnej postawy Kalesnikavej, która jako jedyna z osadzonych liderów opozycji odmówiła udziału w spotkaniu z Łukaszenką 10 października ub.r., zorganizowanym w areszcie KGB w Mińsku w celu stwarzania pozorów dialogu z opozycją.
Prof. Adam Daniel Rodfeld
KARSKI2020
Dr Tomasz Głażewski, lekarz rezydent w trakcie specjalizacji z chorób wewnętrznych w Klinice Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, od lat zajmuje się pomocą medyczną dla osób w kryzysie bezdomności jako lekarz w Stowarzyszeniu Mokotowskie Hospicjum św. Krzyża oraz lekarz-wolontariusz w Stowarzyszeniu MONAR, pomysłodawca, założyciel i członek Fundacji "Ambulans z serca" której celem jest pomoc osobom pozostającym w kryzysie bezdomności i innym będącym w trudnej sytuacji życiowej.
https://www.gosc.pl/doc/1531096.Student-co-dowodzi-z-garazu
Od samego początku wybuchu epidemii COVID-19 i pojawienia się pierwszych zakażeń wśród personelu największego warszawskiego szpitala (Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przy ul. Banacha 1a) doktor Tomasz Głażewski zaangażował się w diagnostykę i opiekę nad zakażonymi koronawirusem pracownikami: lekarzami, pielęgniarkami, salowymi... W naszej nieformalnej i oddolnie zorganizowanej grupie lekarzy, którzy zajęli się działaniami na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa pracy (Grupa COVID-CSK), przy bardzo skromnym dostępie do środków ochrony osobistej, doktor Głażewski wyróżniał się zaangażowaniem i szczególną empatią dla chorych (w tym wypadku koleżanek i kolegów z pracy).
Jerzy Tyszkiewicz
Aleksandra K. Wiśniewska, działaczka społeczna, pracownik humanitarny. Skończyła studia podyplomowe na Blavatnik School of Government na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie jako jedna z najmłodszych osób studiowała kompleksowe wyzwania społeczne. Specjalizowała się w strategii militarnej i rekonstrukcji upadłych państw. Jest pierwszą Polką, która ukończyła (wyróżnieniem) - ten elitarny kierunek Uniwersytetu Oksfordzkiego. Po skończeniu studiów magisterskich dołączyła do irackiego NGO, niosącego pomoc humanitarną i rozwojową w zniszczonych wojną rejonach kraju. Współzarządzała obozem dla 70.000 wewnętrznie przesiedlonych osób koncentrując się na leczeniu z traumy mieszkańców Mosulu i reaktywowaniu zniszczonej, lokalnej gospodarki. Na miejscu badała również możliwość rehabilitacji i reintegracji rodzin ISIS do społeczeństwa, by zapobiec odrodzeniu się terroryzmu.
Od lipca 2019 roku do chwili obecnej Aleksandra Wiśniewska praktycznie non-stop przebywa w Jemenie - kraju, w którym 28-milionowe społeczeństwo doznaje największej w skali świata klęski humanitarnej ostatnich lat. Kierując misją Polskiej Akcji Humanitarnej w Jemenie, Ola rozwinęła ją z pionierskiej placówki zapoczątkowującej pierwsze, bardzo ograniczone dziania w dużą, wiodącą organizację zatrudniającą na miejscu kilkadziesiąt osób i prowadzącą kilka lokalnych klinik medycznych (w chwili obecnej rozpoczęła również odbudowę na liniach frontu 4 zniszczonych szpitali, które zaczną aktywnie funkcjonować w najbliższych miesiącach). Dodatkowo zespół prowadzony przez Olę zrealizował kilka bardzo poważnych projektów infrastrukturalnych w zakresie budowy kanalizacji ściekowej i doprowadzenia do najbardziej potrzebujących czystej wody pitnej.
Od wielu lat Aleksandra Wiśniewska jest również aktywnym członkiem Rady Fundacji Happy Kids – organizacji, która koncentruje się na zapobieganiu sieroctwu społecznemu w Polsce. Aleksandra Wiśniewska w obszarze działalności społecznej i humanitarnej nierzadko ryzykując własnym życiem i zdrowiem osiągnęła już bardzo wiele. Dzięki jej konsekwentnym działaniom wiele tysięcy osób uzyskało krytycznie potrzebną im pomoc.
Tekst opracowany na podstawie materiału Aleksandra Kartasińskiego
Urszula Woźniak urodziła się 14 listopada 1999roku w Nysie, tam też ukończyła edukację szkolną. Była zawsze wyróżniającą się uczennicą. W gimnazjum otrzymywała stypendium Starosty dla najlepszych uczniów. Maturę zdała w 2018 roku w nyskim Carolinum, uzyskując najlepsze wyniki w całym powiecie, zdobyła nagrodę i tytuł: Perła Nysy. W 2018 roku podjęła studia na Wydziale Lekarskim Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego. Aktywnie działa w duszpasterstwie akademickim. Urszula jest wierna systemowi wartości wyniesionemu z patriotycznego domu, jest odważna, umie bronić swego zdania, wielokrotnie byłam świadkiem jak potrafiła przeciwstawić się grupie biorąc w obronę słabszych, niepełnosprawnych czy po prostu "innych".
Urszula jest osobą otwartą, pełną życia, pogodną. Jest uważna, zawsze spontanicznie włączała się w pomoc potrzebującym. Bezpośredniość i radość, które z niej emanują powodują, że łatwo prosić ją o pomoc i ten, który to robi nie czuje się upokorzony. W czasie pierwszego covidowego lockdownu, wiosną 2020 była wolontariuszką, robiła zakupy, dostarczała leki seniorom w Nysie, którzy zgodnie z zaleceniami pozostawali w domach. Zorganizowała wolontariat studentów 3ciego roku Wydz. Lekarskiego UM we Wrocławiu i aktywnie wspomaga pracę personelu medycznego (lekarzy, pielęgniarek) w Klinice Chorób Wewnętrznych, Pulmonologii i Alergologii na Oddziale Covidowym. Spędza tam wiele godzin w czasie wolnym od zajęć wykonując prace pielęgnacyjne przy pacjentach, podając leki. Nie zapomina również o samotności chorych, ich potrzebach psychicznych: słucha, pociesza, rozmawia.
Marta Ruszecka
