Reprezentacja Fundacji razem z gośćmi. Od lewej: Marek Skulimowski, prezes Fundacji Kościuszkowskiej; Patti Kenner, nowojorska filantropka; Maciej Golubiewski, Konsul Generalny RP z żoną Agatą; Ewa Junczyk-Ziomecka, prezes Fundacji Edukacyjnej Jana Karskiego; Andrzej Rojek, prezes Jan Karski Educational Foundation z żoną Małgorzatą; Dasza Rittenberg, ocalona z Holocaustu; Paweł Wołkanowicz, członek zarządu Fundacji Edukacyjnej Jana Karskiego
– Nie ma dla prawników, duchownych, dziennikarzy, lekarzy czy biznesmenów lepszego wzoru do naśladowania od Karskiego – powiedział w Andrzej Rojek, prezydent Jan Karski Educational Foundation, na wystąpieniu podczas gali FASPE w Nowym Jorku.
W imieniu Jana Karskiego pragnę podziękować FASPE.
Zanim rozpocznę, pragnę przywitać Macieja Golubiewskiego, nowo wybranego Konsula Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej, który pomoże nam upowszechniać wiedzę o działalności i misji Karskiego. Jest także z nami Bob Billingsley, mój towarzysz broni w walce o sprawę Karskiego w Stanach Zjednoczonych, który nadał szeroki rozgłos sztuce o emisariuszu z fenomenalną główną rolą Davida Strathairna. Witam również Ewę Junczyk-Ziomecką i Pawła Wołkanowicza, prezes i członka zarządu Fundacji Edukacyjnej Jana Karskiego z Warszawy. Nasza Fundacja, która uczy, szczególnie młodzież, o znaczeniu przywództwa, odwagi i prawości ucieleśnianych przez naszego patrona nie mogłaby istnieć bez naszej Rady i obecnych tu Ygala Ozehova, Przemysława Krycha i Macieja Dyjasa.
Jeżeli Karski stanąłby teraz przed Państwem, to najprawdopodobniej zaprzeczałby wszystkim swoim zasługom oraz podkreślał pracę i wysiłki innych osób. Karski nie dbał o nagrody czy uroczystości, lecz walczył o prawdę i przestrzeganie norm moralnych, zarówno przez polityków sprawujących władzę, jak i zwykłych obywateli.
Według mnie współczesny świat bardzo by go martwił. Karski nie rozumiałby wiadomości, sensacji wyssanych z palca, wszechobecnych insynuacji, newsów opartych na insynuacjach. Dzisiejsze media ogłuszają i sieją zamęt. Część badaczy stosunków międzynarodowych twierdzi, że era globalizmu już się zakończyła i żyjemy obecnie w epoce populizmu. Być może tak rzeczywiście jest, ale czy podstawowe zasady relacji międzyludzkich mają przestać obowiązywać? Gdzie jest miejsce na empatię? Dlaczego rządy prawa są kwestionowane, a kluczowe instytucje obywatelskie tracą na znaczeniu? Dlaczego światowe mocarstwa przestają się troszczyć o młode demokracje?
Działalność FASPE kontynuuje misję Karskiego, czyli pokazuje właściwą drogę zachowania. To bardzo trudne zadanie, ponieważ wybory moralne w czasach Karskiego były mniej skomplikowane, gdyż była wyraźniejsza różnica pomiędzy dobrem a złem. Z państwa pomocą mamy obowiązek przygotowywać do życia w tych trudnych czasach kolejne pokolenia prawników, duchownych, dziennikarzy, lekarzy czy biznesmenów. FASPE rozważa rozpoczęcie szkoleń dla dyplomatów, co mnie bardzo cieszy. Nie ma dla nich lepszego wzoru do naśladowania od Karskiego, który był dyplomatą przez całe życie. Przed wojną pracował nad koncepcją utworzenia niezależnego państwa Izrael, w czasie wojny służył w Polskim Państwie Podziemnym, a po niej uczył na Uniwersytecie w Georgetown nowe pokolenia o niebezpieczeństwach komunizmu. Mam nadzieję, że szkolenia rozpoczną się już wkrótce.
Dziękuję bardzo.
Andrzej Rojek, prezesa Jan Karski Educational Foundation, wygłosił wystąpienie po odebraniu nagrody przyznanej Janowi Karskiemu przez organizację FASPE (Fellowships at Auschwitz for the Study of Professional Ethics) na gali zorganizowanej 30 stycznia w Nowym Jorku.
